ബാപ്പയുടെ സ്വന്തം അപ്പൂസ് ......!!

സാബിതയുടെ വീട്ടില്‍ ഞാന്‍ ചെല്ലുമ്പോള്‍ അവര്‍ ഉമ്മറപ്പടിയില്‍ തന്നെ ഇരുപ്പുണ്ടായിരുന്നു।
മടിയില്‍ ഒരു കുഞ്ഞിക്കിടാവിനെ ചേര്‍ത്ത് പിടിച്ചിട്ടുണ്ടുമുണ്ട്

തലയില്‍ തട്ടം ഇട്ട ഒരു മദ്ധ്യവയസ്കയായ ഉമ്മായാണു സാബിത।എന്റെ ആശുപത്രിയില്‍ പലപ്പോഴും മരുന്നുവാങ്ങാന്‍ വന്ന് എനിക്ക് അവരെ നല്ല പരിചയമാണു അവരുടെ കിടാവിന്റെ പുക്കിള്‍ക്കൊടിയില്‍ നിന്നും ചോരവരുന്നെന്നുപറഞ്ഞ് പരിഭ്രമിച്ച് സാബിതാഉമ്മാ ഫോണ്‍ ചെയ്തതുകൊണ്ട് അത് ചികില്‍സിക്കാനായി ചെന്നതാണു

ഉമ്മായുടെ കണ്ണുകള്‍ ചുവന്നു കലങ്ങിയിരിക്കുന്നുകണ്ണുനീരൊഴുകി കവിളുകള്‍ നനഞ്ഞിരിക്കുന്നു

ചിലരങ്ങിനെയാണു വളര്‍ത്തുമൃഗങ്ങള്‍ക്ക് എന്തെങ്കിലും വരുമ്പോള്‍ വാവിട്ട് കരയുന്നത് എത്രതവണ ഞാന്‍ കണ്ടിരിക്കുന്നു ചിലര്‍ക്ക് പ്രഷര്‍ കയറികിടപ്പിലുമാകാറുമുണ്ട്

"ബാപ്പാ വരുന്നുണ്ട്।" സാബിത പറഞ്ഞു

എനിക്ക് അല്‍പ്പം ധൃതിയുണ്ടായിരുന്നതുകൊണ്ട് ഞാനതിനു പ്രാധാന്യം കൊടുത്തില്ല രാവിലത്തേ സമയമായതുകൊണ്ട് കഴിയും വേഗം തിരിച്ചെത്തണം സാബിതയുടെ വാക്കുകളിലെ സങ്കടം തിരിച്ചറിഞ്ഞതുകൊണ്ടുമാത്രമാണു ഞാന്‍ ആ സമയത്ത് വന്നത് അല്ലായെങ്കില്‍ ഉച്ചക്കേ വരുമായിരുന്നൊള്ളു

"സാബിതക്ക് പിടിക്കാനല്ലേ ഉള്ളൂ ഇതുകുഞ്ഞു കിടാവല്ലേ?"
ഞാന്‍ സമയം ലാഭിക്കാന്‍ പറഞ്ഞു

അവരുടെ ഭര്‍ത്താവു വരും വരെ കാത്തിരുന്നാല്‍ പിന്നേയും സമയം പോകുമെന്നവേവലാതിയായിരുന്നു എനിക്ക്

മുറിവ് അല്‍പ്പം കൂടുതല്‍ ഉണ്ടായിരുന്നുഅതുകൊണ്ട് മരുന്ന് വച്ചപ്പോള്‍ കിടാവ് ഉച്ചത്തില്‍ കരഞ്ഞു സാബിതാ ഉമ്മയും കൂടെ കരഞ്ഞു കരച്ചിലിനിടക്ക് അവര്‍ കിടാവിനോട് സംസാരിക്കുന്നുമുണ്ട്

"എന്റെ അപ്പൂസല്ലേ കരയാതെ കുട്ട്യേ
നീ ഇങ്ങനെ കരഞ്ഞാല്‍ ബാപ്പായ്ക്ക് സങ്കടമാകും കേട്ടോ കരയാതെന്റെ കുട്ട്യേ ബാപ്പ നിന്നേ വേദനിപ്പിക്കുമോ?"

സാബിതയാണോ കിടാവാണോ കൂടുതല്‍ കരഞ്ഞതെന്ന് എനിക്ക് തീര്‍ച്ചയില്ല കിടാവിനും ശരീരത്തിലും സാബിതക്ക് മനസ്സിലുമായിരുന്നല്ലോ മുറിവ്

സാബിത ബാപ്പായുടെ കാര്യം പറഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്നത് എന്താണന്ന് എനിക്ക് ശരിക്ക് മനസ്സിലായില്ല
ഒരുപക്ഷേ ഉമ്മായേക്കാള്‍ കൂടുതലായിരുന്നേനേ ബാപ്പാ വന്നിരുന്നേല്‍ കരച്ചില്‍
ഒരുപക്ഷേ ഇത് കാണാന്‍ കരുത്തില്ലാതെ ആ ബാപ്പാ ഒളിച്ചിരിക്കുകയാണോ എന്ന് എനിക്ക് സംശയം തോന്നി
"ബാപ്പാക്കെന്നാ ഇതിനെ അത്രക്ക് ഇഷ്ടമാണോ?" ഞാന്‍ ചോദിച്ചു

സാബിത മറുപടി പറയാതെ എന്നെ വല്ലാത്തഒരുനോട്ടം നോക്കി ഞാന്‍ ചമ്മിപ്പോയി

"അല്ലാ ബാപ്പായുടെ കാര്യം ഇടക്ക് ഇടക്ക് സാബിത പറയുന്നതുകേട്ടതുകൊണ്ടു ചോദിച്ചെന്നേ ഉള്ളൂ കേട്ടോ
ബാപ്പാ യിതുവരെ വന്നില്ലല്ലോ എവിടെ പോയി?"

ഞാന്‍ ചമ്മല്‍ മറച്ചുപിടിച്ച് ചോദിച്ചു

"നിങ്ങളു പഴയതെല്ലാം മറന്നോ?
ഇത് നിങ്ങളുടെ കുട്ടിയല്ലേ?
നിങ്ങളല്ലേ ഇതിന്റെ ബാപ്പാ?"

സാബിതാ ഉമ്മയുടെ പെട്ടന്നുള്ള പറച്ചില്‍ കേട്ട് ഞാന്‍ ഞെട്ടിപ്പോയി

അല്‍പസമയത്തേ നിശബ്ദത

ഞാന്‍ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോയി।

മാട്ടുപ്പെട്ടിയിലെ ഏതോ മൂരിക്കുട്ടനുലഭിക്കേണ്ട കിടാവിന്റെ അഛന്‍ സ്ഥാനം സാബിത എനിക്ക് കല്‍പ്പിച്ചു തന്നിരിക്കുന്നു ..........

എന്നേ കിടാവിന്റെ പിതാവാക്കി അവരോധിച്ചിരിക്കുന്നു।

അതാണു കിടാവിനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചത്

"നിന്റെ ബാപ്പായല്ലേ അപ്പൂസേ നീ കരയാതെ
നിന്റെ ബാപ്പാ നിന്നേ വേദനിപ്പിക്കുമോ.......?"